Begin september kregen we een oproep van een loslopende ree die vast had gezeten in staaldraad ter hoogte van de autosnelweg Aalter-Beernem. De wegenwerkers hadden hem kunnen vangen en hadden de staaldraad al verwijderd toen wij ter plaatse arriveerden.
Het dier bevond zich in een shocktoestand toen we in het centrum aankwamen. Na onderhuids vocht, vitamine E/selenium en de eerste wondzorg toegediend te hebben, voorzagen we hem van bramen en bladeren. Hij bleef de rest van de dag in zijn hok en bewoog amper. Dat is meestal niet goed bij reeën maar toen we de ochtend erna zijn toestand gingen bekijken, liep hij al wild rond en had al zijn voedsel opgegeten.
De dag erna besloten we dat we de reebok best zo snel mogelijk terug moesten vrijlaten desondanks de toch nog diepe wonde aan zijn poot. Reeën zijn zeer stressgevoelig en lang in opvang betekent vaak hun dood. Na een korte wondzorg, extra antibiotica, ontstekingsremmers en pijnstillers lieten we hem los. De reebok moest dan ook geen twee keer nadenken toen de vrijheid lonkte. Hij verdween al snel achter de bomen van het Bulskampveld.
