Eind mei kregen we een telefoon van iemand die een grote bonte specht op de grond had gevonden in een bos. Helaas konden we via de telefoon niet met zekerheid zeggen of het een dier in nood was of niet. Gelukkig was het amper 5 minuten rijden dus ging een van onze werknemers gaan kijken of het noodzakelijk was of het dier binnengebracht werd.
Het was erg gemakkelijk het dier te vinden. Hij riep namelijk constant dus je kon gewoon op het geluid afgaan. Bij de specht gekomen, was het duidelijk dat deze veel te vroeg uit het nest gekomen was en dat het onmogelijk was om het terug te plaatsen. Het nest zat meer dan 5 meter boven de grond. Er werd dus beslist om deze specht mee te brengen naar het centrum om er verder voor te zorgen. Ondanks het feit dat we de laatste 10 jaar zo’n jonge spechten nooit hebben gezien, begon hij erg snel te sperren waardoor hem voederen gemakkelijk was.
Aangezien er ook nog jongen duidelijk hoorbaar waren in het nest, werd ook nog regelmatig langsgegaan om te controleren of deze jongen mooi in het nest bleven zitten. Op 1 van de controlemomenten zag er iemand de moeder terugkomen met insecten. Gelukkig maar! Deze jongen werden dus duidelijk verder gevoederd.
Maar wat nu met ons jong? Hij kreeg ondertussen al het gezelschap van 2 andere jonge spechten van ongeveer dezelfde leeftijd. Ze groeien samen op en hebben al ontdekt hoe ze zelfstandig moeten eten. Binnenkort mogen ze samen naar een buitenkooi, vanwaar de vrije natuur heel dichtbij is.
